Gdzie te kozły?

Tak jak już wspominałyśmy wcześniej zdarza nam się wyjść z domu. Z racji tego, że zbliża się koniec roku szkolnego nasz wychowawca postanowił wydłużyć nam majówkę i zorganizował wycieczkę szkolną. Mieliśmy do wyboru kilka miast i większość chciała do Poznania. My do tej większości nie należałyśmy. Cała wycieczka kręciła się wokół tematu dawnych piastów i innych tego tupu pieńkach z bagien, gdzie my liczyłyśmy bardziej na zwiedzanie Europejskiej stolicy kultury czyli Wrocławia (ale luzz Poznań miło nas zaskoczył).

Już początek był bardzo obiecujący mianowicie po godzinnej inspekcji autokaru przez policję, a warto zaznaczyć, że była to godzina trzecia rano, mili policjanci mieli podejrzenia co do sprawności naszego pojazdu. Byli jeszcze na tyle uprzejmi i zabrali dowód rejestracyjny pojazdu przez co musieliśmy czekać na otwarcie serwisu samochodowego aby nasz kierowca mógł udowodnić dla przemiłych mundurowych, że z autokarem jest wszystko ok. Tylko jest jedno "ale" otwierają takie serwisy o 7 rano, czyli musieliśmy czekać 3 godziny, pytanie gdzie? A no nasza szkoła była właściwie za rogiem. Po tym jak obudziliśmy nocnego strażnika szkoły wszyscy rzuciliśmy się na grzejniki. I właśnie tak w przeciągu kilku minut ponad 50 osób rozlazło się o 4 nad ranem po całkowicie pustej szkole. Jedni rozłożyli się na korytarzach, klasach, inni wybrali materace na sali gimnastyczej, a jeszcze inni, w tym my, rozgościli się w pokoju nauczycielskim (nie ma to jak pić herbatkę i zastanawiać się jaki to nauczyciel jest właścicielem naszego kubka).

Kiedy to już po 7 rano w końcu wyruszyliśmy z naszego miasta, nie było to koniec przygód. Jakoś po godzinie drogi nauczyciele dostali telefon, musieli podpisać świadectwa maturalne. Czekaliśmy aż ktoś ze szkoły nas dogoni i dostarczy je, aby mogli je podpisać. No i kolejne opóźnienie. 

   A przechodząc do samego Poznania to wiadomo całe te okolice to tereny pierwszych piastów co oznacza dużo rekonstrukcji i jeszcze więcej pieńków z tego okresu i te powstanie poznańskie (tak, tak fankami historii nie jesteśmy). Za to duży plus i WOW ma od nas Stare Miasto, którym szczerze się zachwycałyśmy. Nie byłybyśmy też sobą gdybyśmy nie wydały ponad stówy w ciągu jednego dnia na same jedzenie (bo jak tu nie zajść do Costy i Starbucks'a których w naszym mieście brak). O pokojach w naszym ośrodku nie ma co dużo mówić poza tym, że mimo swych małych wymiarów (bo coś na oko 5x4m) to spokojnie pomieściły 17 osób w czasie naszych nocnych spotkań. Tematy rozmów jak zwykle bardzo rozległe od kartaczy przez paranormalne historie aż do mielenia ludzi. tak, jesteśmy normalne, tak samo jak nasi znajomi :)

Podsumowując mimo paru incydentów, nasza 3-dniowa wycieczka była bardzo udana i pełna wrażeń.

PS: a tych kozłów to w końcu nie widziałyśmy.

PPS: ogromne gratulacje dla osób, które przeczytały to wszystko (dajcie znać).

Czy wybieracie się na jakąś szkolną wycieczkę, jeśli tak to gdzie?